Yapmadiklariniz ...

Birini yaptiklari icin suclamak ne kolaydir, yaptiginin yanlis oldugunu anlatmak, neden bundan dolayi uzuldugunu anlatmak... Bu kolay olani. Peki ya yapmadiklarimiz, yapamadiklarimızdan da yaptiklarimiz kadar sorumluyuz aslinda. Yapmadiklarimizdanda...

Nasil suclar insan yapmadigindan dolayi birini, nasil karsisina gecip bunu yapmadin der. Nasil yapmaliydin diyebilir. Diyemez di mi? Yaptiklarindan dolayi kirilmaya hakkim varken, yapmasini istediklerim icin hic bir hakkim yok halbuki.

Yapmanizi istediklerim var, ama yapmadiniz. Belki bu yuzden kendimi bazen ihanete ugramis gibi hissediyorum

Çiçek Açtım Yine

Ben değil tabi, penceremdeki menekşe. Mor mor döktü yine güzelliğini. Paylaştı benimle. Hem de nasıl bir zamanlama. Tam onlara saksı beğenemezken. Ama saksıyı niye beğenemiyorsun demeyin sakın ! İçime sinmiyor, canım menekşeleri koyacağım saksının onlarla uyumlu olmasını istiyorum. Sonunda buldum. Ama iki tane kalmıştı, ben de daha büyük boylardan da aldım. Şimdi hepsi yeni sadece saksıları içerisinde yeni yerlerine alışıyorlar. Hergün yokluyorum, alışma iyi gidiyor. Çiçek açmışken toprak-saksı değiştirilir mi ? bilmiyordum. Eski komşum sağolsun, imdadıma yetişti ve çiçekleri küstürmeden nasıl yapacağımı anlattı. Şimdi güzel saksılarımda güzel çiçeklerim var. En kısa zamanda biberlerim, fesleğenlerim ve arpaçiçeklerimde olacak. Herşey tamam olacak ve belki bu sefer ben çiçek açarım :))

Duracaksın Bazen

Ne zaman ? Her zaman değil. Ama bazen durmasını bileceksin, herkesin ortasında, ayakta Çevrene bakacaksın, farkedeceksin herşeyi yeniden. Aslında ne de kolay olduğunu, ne de önemsiz olduğunu farkedip devam edeceksin, her nerede kaldıysan. O zaman daha keyifli gelecek. Her ne yapıyorsan.

Bazen bırakacasın gidecek. Bu kadar gitmek isteyene kal desen de; demelerin etkilemez. Gidecekse, karar vermişse sen ne yaparsan yap; çekileceksin kenara. Orada durmasını bileceksin, o ne söylerse söylesin. Sonra arkasından kapatırken kapıyı; o giderken çekmemişse, yani açık bırakmışsa; beklememeyi öğütleyeceksin kendine. Sonra devam edeceksin hayata, her nerede kalmışsan.

Mutluluğu ensede hissedince, hissedince seni bir yerlerde güzel süprizler bekliyor; koşmayacaksın deli gibi. Açacaksın kollarını, bırak o gelsin sana. Ve bırakacaksın kendini, su akıp buluyor yolunu ne de olsa. Ne de olsa sen ne yaparsan yap, denize çıkacağız en sonunda.

Hani bir söz vardır: " söylesem tesiri yok, sussam gönük razı değil" , işte tam bu nokta da işte tam bu duyguda aynen bunları hissediyorum. Ne yapsam bilmeden, ne desem karar veremeden. Bıraktım, gidiyoruz cümleten...

Limon Çiçeği

Evlerinin Önü Boyalı Direk

MSN'min başlığı günlerdir aynı. Teşekkürler ...

Neye mi ? Herşeye ve herkese. Öyle içimden geldiği içim, istediğim ve olduğu için, yanımda yakınımda olduğunuz için, bugün sabah kaltığım ve halen nefes alabildiğim için ... Çok yalın biliyorum, sadece teşekkür ediyorum.

Günlerce önce kendime sabahları uyandığımda bir amaç için uyanmalı insan diye diretiyorum. Ama yine sabahları kalkarken zorlanıyorum ve düşündüğüm nedende değilmiş deyip yeni bir sabahları kalkma gerekçesi arıyorum kendime. Son bir kaç gün hariç. Bunun bazı nedenleri var. Stresle dolu 3 gün olunca kendimi düşünecek pek zamanım olmadı, sabahları ise daha mutlu uyandığmı farkettim. Yani sadece günü yaşamak için kalkmak bile ne kadar basit bir amaç aslında. Sonra 3 gündür istediğim şeylerin peşinde çılgınlar gibi koşmadan olduklarını farkettim, birine dilim kızsa da içimin kızmadığını ... Yani pamuklu şeker kıvamında, hem de pembe renkli.

Astroljik falımı bile okudum acaba yıldızların bana bir oyunumu diye : ))) Herşey yolunda ve asayiş berkemal...

Teşekkürler

Sevgiler