Cuma, Temmuz 27, 2007

Kendim Olup Geleceğim

Duygularıma güveniyorum. Neden öyleler bilmesemde, olaylar dönüp dolaşıp içimde hissettiğime geliyor. Ama hep onlara göre yaşamakta bana garip geliyor. Yüzyıllardır mantığımı, aklımı ve somut değerlerle yaşayınca; tabiri caiz ise hocam "koyverip" yaşayamıyorum.
Artık gitmek için hazırım, tek yapmam gereken valizin fermarunu çekmek; sonra gitmek. Hiç bir gidiş elini kolunu sallaya sallaya olmuyor malesef. Hep giderken birşeyler de götürüyor insan. Ne kadar az götüreyim desemde, bir yığın oluveriyorlar. Bu seferde öyle, sakin sakin gidemiyorum. Elimin altındaki herseyi veremiyorum. Bu da senin olsun, bu oyuncakları sen al, bu çiçek sana kalsın... Denmiyor işte.
Ama yaşamışlıklarımda dönüp dönüp gözümün önüne geliyor. Her birine sıkı sıkı sarılıyorum. Unutmaktan korkarcasına. Bir taraftan hani diyorum, taşımayacaktın onca şeyi, hatta sürümeyecektin. Yapamıyorum, illaki sırtlayıp fazlaca birşeyleri giderken götürüyorum.
Tatilim başlıyor, gidiyorum. Ben olup geri geleceğim. Geri geldiğimde ise yenilenmiş bir ben olacak karşımda . şimdiden neler yaptığımı anlatayım : ))
Bol bol uzun oturulmuş olacak, şapka başımda esinti olan heryerde saatlerce kalacağım. Yapacaklarımı düşünmeyeceğim. Sabahları erken kalkıp, geceleri bol bolyıldız seyredeceğim. Yıldızlara anlamlar yükleyip, kendimi yenieleyeceğim onlardan gelen ışıklarla. Ne şanslıyım, dolunay ve akşam doğuyor.. Ona da bakacağım bol bol, içimdeki boşluğu da temizleyeceğim. O da atık torbası değil, sade ve temiz olarak içimdeki boşluk olacak. Sonra güzel şeyler düşüneceğim. Güzel şeyler yiyeceğim. Bisküvi, kızartma, kuru, yağlı ve hazır şeyler yemiyeceğim. Asit içmeyeceğim. Belki detoks bile yaparım, ama denizin insanı nasıl acıktırdığını bildiğimden pek emin olamadım. Manzaraları aklıma yazacağım. boyalarımı ve resim defterimi götürüp onlarla oynayacağım, fotoğrfa makinamı götürüp bir dalın onb,n fotoğrafını çekeceğim. Güzel şeyler yapacağım. Yapacak birşey bulamazsam arkadaşlardan birine gıdık atacağım :))
Biraz bekleyin, ben kendim olup geri geleceğim.
Limon Çiçeği

Cuma, Temmuz 13, 2007

Başlıyoruz

Evet, başlıyoruz.

Tatil planı yapmaya başladık. Nereleri gezelim, görelim. Hem de dinlenelim, öyle beach club - tekno club insanları olmadığımızdan sakin sessiz bir tatil istiyoruz. Kimseye itişmeden, tepişmeden, sinir olmadan. Sonrası hepimiz için çok daha eğlenceli olacak. Üç kız gidiyoruz tatile, hep sevdiğim ve aynı frekansta olduğum kişiler bunlar. Çok eğleneceğimizi şimdiden biliyorum.

Ben geçen hafta gittiğim Cunda'da yakalıadğım fotoğrafı paylaşmak istiyorum. Tam bu saatlere yakın bir şey dürtüyor ve uyanıyorum. Sonrası malum.



Haftasonu annemin yanına gidiyorum, yeni evinde ziyaret edeceğim ve bensiz nasılmış hayatı ona bakacağım. Umarım neşeli ve huzurlu bulurum.

Dartla ilgili de güzel gelişmeler var, hayatım güzelliklerle değişsin diye öyle içten söylemiş olmalıyım ki, bir hareketlilik sormayın gitsin : )

Memnunmuyum, kesinlikle evet.

Ablam geçen gün bana teşhis koydu, çok çoşkulu ve heyecanlı bir kişiymişim. Ve insanların mutlulukları ile mutlu olan bir yapım varmış. Evet dedim ondan, işte tam bu yüzden en yakın arkadaşım doğum yaptığı için günlerce gülümsedim ve işte tam bu nedenle bir arkadaşım evleneceği için havalara uçtum. Öyleyim valla... Bu beni iyice çözdü : ) tehlike arz ediyormu acaba : )

Limon Çiçeği

Cuma, Temmuz 06, 2007

Yeniden Başlamak Hevesim Var...

Aynen öyle oldu yeniden başladım ve başlıyorum. Ev hikayesi belli zaten, artık yeni bir ev arkadaşım ve yeni bir ev var. Onun raflarını, dolaplarını keşfettim. Kendime sığmak için yer açtım. Sonra yerleştim.
Derken işle ilgili gelişmeler hayal ettim, hayal etmemle bir kaç gün içinde istediğim ilanı gördüm. Sonra görüşmeler, görüşmeler. Şu an prensipte anlaştık ve sıra geldi diğer konulara. Bu arada yeni işim ve iş yerimden çok ciddi olarak etkilendim.
Dün akşam hayatımda olmasını istediğim kişi (X kişi, belirli biri değil yani) için kurgular yaptım. Bıdı bıdı saydığım özellikleri gerçekten istiyormuyum diye sordum. Halen de kafam karışık. Önce karar vermem gerekiyor ki, gerisini getireyim.
Öyleyim işte, yeni büyük bir dünyada bütün donanımlarımla başladım yaşamaya. Ve her sabah güneşin doğuşunu seyredebildiğim bir evim var. Balkonuna çıkarken kahvemi, minderimi ve şalımı alıyorum. Sonra güneş doğuyor, biraz onunla konuşuyorum. Sonra günlük işlere başlıyorum. Tabi bu dediklerim 17.20-30 arasında oluyor. Şimdide güneşin doğuşunu, batışını seyredebildiğim benim olan büyük bir ev istiyorum. Bakalım bu istediğim ne zaman olacak :)))
Yürekli olup herşeyi istiyorum :))
İsteyenin bir yüzü, vermeyenin iki yüzü kara ne de olsa
sonra en büyük beşiktaş :))